ECELİ GELEN 'KÖPEK' CAMİ DUVARINA İŞER

Herkesin üzerine titrediği, kutsal saydığı şeyler vardır. Bunları kötüleyen, bozan kişi artık bulunduğu yerde barınamaz. Mukaddes saydığımız değerlere dil ve el uzatan kişiler bu ülkede barınmamalı ve barındırmamalılardır. Hafta sonu İstanbul’da yaşanan bombalı saldırı ne kadarda sadece İstanbul’da patlamış olsa da, yurdun 81 vilayetinde, ülkenin birlik ve beraberliğini yüreğinde hisseden herkesin içini yaktı,  dağladı, paramparça yaptı.

Bu dertle dertlenmeyen, ne olmuş işte bunlar olacak diye düşünen herkese yazıklar olsun.

İçerisinde bulunduğumuz durumu siyaset ve nefret konuları haline çevirip dillerine dolayan, ülkemizde huzuru, istikrarı, birlik ve dirliği istemeyen, bunu her fırsatta bozmak için ellerinden geleni yapan kişi ve kurumları şiddetle kınıyorum.

Dedelerimiz yaşadığımız bu vatan için savaşırken, mevzide yanında duran adama ne milletsin diye mi sordu?

Bizler namazda Allah (cc) huzurunda dururken,saf tuttuğumuz kişiye dönüp sen ne milletsin diye mi sorduk?

Sormadık!

Sormayız da!

Biz  TÜRK’ÜZ  ve ELHAMDÜLİLLAH Müslümanız.  

Ama bu ülkenin birlik ve beraberliğini bozmak için canla, başla çalışan kişilere de “DUR” demezsek, yaşamamızın ne anlamı ne önemi kalır?

PKK’lı ama iş adamı!

PKK’lı ama zengin!

PKK’lı ama siyasetçi!

Biz nasıl bir toplum olduk?

Yazmaya korkan, konuşmaya korkan, düşünmeye korkan?

Biz nasıl bu hale geldik?

Bana dokunmasınlar, ben taraf olmayayım, bana mı kaldı müdahale etmek, bu ülkenin polisi, askeri var düşüncesine ne ara saplandık?

Polis kim?

Asker kim?

Hangimizin bir yakını polis veya asker değil?

Darbe olduğunda  baktık mı veya bekledik mi?,

Onların önüne geçip siper olmadık mı?

Ölmek geldi mi, aklımıza?

Orada ölüm yoktu çünkü!  en büyük makam “ŞEHİTLİK” vardı.

Abdestimizi alıp sokağa neden çıktık?

O zaman abdestimizden şüphemiz yoktu da, şimdi ne oldu?

Bu ülke bizim ey ahali…

Bu ülke bizim…

Poliste, Askerde biziz!

Kardeşimiz, akrabamız, eşimiz,  arkadaşımız!

Bir silkelenin!

Yasta olduğumuzu unutmayın!

Evet, hayat devam ediyor ama! “ŞEHİT” olan canlarımızın ocaklarına “KOR” düştü.

Evlerinde 40 gün yas var!

Eğer bu acıyı içinizde hissetmiyorsak vah halimize vah!!!