ADAM gibi ADAM bir dostumu daha kaybettim!

Size bugün bir ADAM gibi ADAM’ı anlatacağım. Dünyada iyilik ve hizmet peşinde koşan, hem de Allah (cc) rızasını kazanmak için çalışan ADAM gibi bir ADAM.

Dostum diye bildiğiniz ve geçen uzun yıllarda bir birinize hiçbir zarar vermediğiniz arada sırf bu kadar saf ve temiz olduğu için onun iyiliği için kızdığınız, söylendiğiniz çok da fazla olmayan “DOST” larınız vardır ya hayatımızda. İşte onlardan biriydi İbrahim Özdemir.

Hayatını eğitime adamış gencecik, pırıl, pırıl bir eğitimci ve çok iyi bir dost.

Hani derler ya sen bu dünyaya fazlasın diye…

İşte böyle biriydi İbrahim Özdemir.

Bunca kahpeliğin, ahlaksızlığın, dedikodunun, yalanın, dolanın içerisinde ADAM gibi ADAM birileri vardır ya hayatınızın içerisinde!

İşte o adamlardan biriydi.

Aslanlar gibi ayakta durabilmek için yıllardır canla, başla mücadele eden, başı secdede, kalbi imanla dolu ADAM gibi bir ADAM.

Sanırım yaradan bunca pisliğin, iğrençliğin, kötülüğün içerisinde böylesine temiz bir kulunun daha fazla durmasını istemedi.

Yoksa neden ölür ki, böylesine değerli ve kıymetli insanlar gencecik yaşta?

Evet, parası yoktu, malı yoktu, mülkü yoktu, öyle şaşalı makamı, mevkii yoktu ama öyle çok gerçek seveni vardı ki!

Saatlerce dirisinden ayrılamadıkları gibi ölüsünden de ayrılamayan ve her yaz olduğu gibi sanki okullar kapandı da anasının babasının yanına uğurluyoruz gibi dualarla uğurladık şu evrende bir elin parmakları kadar olan dostlarımdan bir tanesini daha.

Ben yine sana geçerken uğrarım be kardeşim.

Hani derdin ya bize uğramadan geçme tatile diye…

Ben sana yine uğrar yine sana kızarım ve sonra yine sarılırım.

Benim sende belki çok az hakkım vardır ama senin bende çok hakkın var!

Hakkını helal et be dostum…

[email protected]