"Tarihe İngiliz Donanmasının yenilebileceğini ispat eden kimse olarak geçeceğim." diyen bir Başkomutan ve ordusunun inancının eseridir Çanakkale.
Bizler klasik anlamda Çanakkale'yi sadece 18 Marttan ibaret saymışızdır. Sadece dedelerimiz yedi düvele karşı şehit düştü cümlesinin sahibi olmuşuzdur.
Hiçbir konuda veremediğimiz gibi bu konuda da kahramanlarımızın hakkını verememişizdir.
Büyük çaplı olarak ele alındığında 19 Şubat 1915 te başlayıp 18 Marta kadar Deniz Savaşları olarak devam etmiştir. Türk'ün inancına ve mücadelesine gölge düşüremiyen İngilizler ve avanesi, daha sonrası karadan müdahale yapacak; yedi aya yakın bir zaman daha savaş devam edecektir. 25-26-27 Nisan, 6-8-19 Mayıs, 6-21 Ağustos tarih ve araları Tarih, destanlaşan Türk Ordularını yazacaktır.
Sistemli bir şekilde , destan yazan bu ordunun Başkomutanı ve diğer kahramanları hep unutturulmuştur. Mustafa Kemal ve Anafartalar üzerinde dönüp gelmiştir Çanakkale. Deniz Zaferinden sonra bölgeye gelen; önce Yarbay sonra Albay rütbeleri ile 19.tümen ve Anafartalar Grup komutanı olarak görev yapan Kahramanca mücadele eden, ettiren M.Kemal'in hakkı elbette teslim edilmeliydi, edildi de. Başlıktan da anlaşılacağı üzere bahsi geçmeyen bir Enver Paşa oldu.
Bir dönemin ne kadar faili meçhulu sırtına yüklendiği gibi Çanakkale'deki payıda hiç görülmedi. Batmakta olan bir devleti savaşa sokmakla suçlandı. Kimse cesurca dillendiremedi masada pay edilişimizi. Tarafsız kalamayacağımızı İngilizin, Rusun, Fransızın emellerini görmedik.
Toprak bütünlüğümüzü tehdit eden politikalar ürettiğini bilmedik. Alman hayranı yaptık Enver'i. Oysa bilemedik Almanlarla ilişkilerin Abdülhamid Han zamanında başladığını.
Sorgulamadık Balkan Harbinde darmadağın olan Türk ordusunun Cihan Harbinde nasıl mücadele ettiğini.
Sarıkamış'ta olmayan 90 bini ve mağlubiyeti yükledik sırtına da Çanakkale'de ki başarıdan nasiplendiremedik bir türlü.
Yoktu dedik Çanakkale'de, ısrarla görmek istemedik. İngilizin kuvvetini bölmek için Kanal Harekatını 14 Ocak başlattığını bilmedik mesela. Stratejik bu hamle ile Çanakkale de baskıyı azalttığını anlayamadık. 3. Kolorduyu genişletip 5.Orduyu oluşturduğunu; tümen sayılarını arttırdığını; Sahra Hastanelerini kurduğunu; 27 tane cephane atölyesini kurdurduğunu getiremedik dile. Mustafa Kemal ile kıyasa soktuk. Onu kıskanmakla suçladık. Demedik ki biri Başkomutan diğeri tümen komutanı. Çanakkale'de terfi ettirdiğini bilmedik Mustafa Kemal'i.
Bilmedik mesela istifasını geri çevirdiğini. Maalesef tükettik tarihimizi. Ne için tükettik?
Siyasi ihtiraslarımız için tükettik. Kahraman ayırt ettik.
Oysa bu yalnız kahramanların en üstün meziyetleri neydi?
Söyleyelim... En üstün meziyetleri vatan sevgisiydi. Artık kimse birine mal etmesin bu zaferi. Çanakkale bir Ruh'un ismidir. Ne Enver'indir ne de M.Kemal'in. Bu zafer sadece Türk Milleti'nindir. Ruhun ismidir dedik.
Türk'ün kimliğidir. Yüksek imanı... Vatan sevgisidir. Fedakarlığı...
Kilometre kareye 8200 insandır.
Metre kareye 6000 mermi.
Yirmiden fazla devletin katıldığı cephe içinde cihan harbidir.
Yüz atmış milyonda bir iki merminin defalarca çarpışmasıdır.
Evladını dönmemesi için gönderen anaların duasıdır.
Tüfek kabzası ile teyemmümün adı, sonrası kendi cenazesini kılıp ondan sonra şehit olmanın örneğidir.
Tophaneli Hakkı'dır.
Yahya Çavuş,
Onbaşı Seyit...
Seddülbahirdir.
Kirte'dir. Kanlısırt'dır.
Anafartalar,
Conkbayırı'dır.
Kimse yanlış anlamasın ama ölümün bile güzel adıdır.
Şehadetin en yakışanıdır.
Özetle, tek 18 Marttan ibaret görmemek şartıyla, Başkomutan Şehidi Ala Gazi Namdar Enver Paşa başta olmak üzere tüm komutanlarımızı, şanlı mehmetlerimizi, fedakar analarımızı sevgi, saygı, rahmet ve minnetle anıyorum. Tarihimize doğru anlamda sahip çıkacabilecek bir neslin nasibi temennisi ile... NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE Saygılarımla
