Herhangi bir devletin bünyesinde sosyolojik olarak birden fazla kültürel kimlik bulunması, varoluşun tarihi hiyerarşisi kadar normaldir.
Kültürel kimliklerin ayırt edici yaşam tarzı aynı zamanda üst kültürün bir öğesi olarak kültürel paylaşımın tamlaşmasını sağlayan bağdır.
Küresel kültürün yerelleşme ve etnik köken kimliklerini ön plana çıkarmak üzere ortaya attığı genellemeler sonucunda politikalar ürettiği son zamanlarda daha da ayırt edici bir özellik olarak fark edilmektedir.
Bu küresel kültür, kim adına, kime karşı, ne zaman, nerelerde, ne için, nasıl organizasyonlar oluşturmaktadır.
Bu organizasyonlar davranış normlarını etki altına alan farklılaştırma unsurlarını topluma nasıl kanıksatmaktadır, kimler bu kanıksamaya karşı direnmektedir, nasıl direnmektedir, direnişin sebebi nedir, bu direnç nasıl kırılmak istenmektedir?
Bu politikalar ne yeni ne de münferit meselelerdir.
Yığınlaştırılmış çelişkiler dizisinin sosyal varlıklar ve statüleri üzerinde etkin faaliyetleri tanımı ile daha da anlam kazanır bu münferit meseleler.
Örneğin, batı medyasının imajı kendi alfabesi içinde kendi kendine demokratik yönetim sistemlerinde önce insan hakları olmak üzere doğal çevrenin de sahip olduğu hakların korunması üzerinedir.
Yani batı basını aslında bir tür kimliktir. Kullanılan dil dışında ortak tarih, inançlar ve normlar devreye girer.
Bu, batı basının üstlendiği ve yürüttüğü rol modeldir.
Değerlendirmeler ideolojiktir, çünkü istenilen nitelikte değerler ve görüşler öngörülerinin doğrultusunda olur.
Bu nedenle batı medyası belirli kurallar çerçevesinde, sınırlandırılmış bileşkelerin işlevi doğrultusunda, “yığınlaştırılmış çelişkiler dizisinin sosyal statüler üzerindeki faaliyeti” olarak tanımlanabilir.
Batılı Medyalar, ulusal menfaatleri söz konusu olduğunda öz eleştiriye genelde kapalıdırlar.
Menfaatlerini aktif ve etkili olarak tehdit eden veya edebilecek olan ülkelere karşı planlanan öngörülerin yürütüldüğü süreçte uygulanan politikalar, her hangi bir medya veya medyaların üstlendiği ve yürüttüğü angajman ile tek taraflı ve bilinçli bir biçimde organize edilmiş temele dayanan ve özellikle basın kurumsallığından öte, tüme varım amaçlı ikna düzeyini arttırmak için daima diplomatik seviyede üslup kullanan sistemdir.
İşlenen konu hakkında sürecin başlangıcından itibaren küresel olarak ulusal medya ve sosyal medyada hileli yönlendirme amaçlı kullanılan dil, hedef kitle üzerinden kendi kamuoyu üzerine yapılan algı yöntemlerine sıkça rastlamak mümkündür.
Kültürel kodların küreselleştirilmesi sayesinde, oryantalist değerler dizisinin geleceğe yönelik yerel kaygıları etkili bir biçimde toplumu tehdit eden önemli bir mesele gibi önce araç haline getirdiği kendi kamuoyunu törpüler, daha sonra arkasına aldığı kamuoyu ile hedef kitlenin kamuoyuna düzenli aralıklarla diplomasi etkisi yapar.
Batı medyası yani kısacası batı, kaynaklarını menfaatleri doğrultusunda kazanmak için riske eden hiyerarşik ve kırılgan bir yapıya sahiptir.
Batı kültürünün Türkiye’ye bakış açısını orta doğu ekolünün ekonomik açıdan en zayıf halkası olması gerekliliğini kendi çıkarları açısından stratejik gerekçelerinden biri olarak düşünebiliriz.
Kısacası batı medyasının çizgisi, bir evrensel kümenin alt kümeleri ve bu kümelerin elemanlarının birbiri ile ilintileri organik bir bağın tepkimesi olarak genel stratejileri doğrultusunda üzerlerine düşen rolü uygulamak ve uygulatmak üzere, faaliyetleri ile ilgili görevlerini yerine getirmek ve getirtmek ile içgüdüsel olarak yükümlüdür.
