Atalet, fizik biliminde “eylemsizilik halidir.” Toplumsal anlayışta ise “eyleme geçmemektir”
Uzun süre düşünüp eyleme geçmeyenler,
Hedeflerini yıllardır sürüncemede bırakanlar,
Planlarını öteleyenler,
Hayalleriyle ilgili bir şey yapmayanlar ve
Niyetleriyle ilgili ilk adımları atamayanlar atalet durumlarına tipik, eylemsizliğe ise kötü örneklerdir.
Atalete tipik örneklerden yavaş hareketler, yılgınlık, bezginli, karamsarlık ve miskinlik gibi tembellik tavırları gözlenir. Atalet hali üzerine ölü toprağı serpilmiş fotoğrafıdır.
Atalet böyle durgunluk verirken; yumurta kapıya gelmeden harekete geçmemeyi tercih edenler de birer atalet yansımasıdır.
Görevleri erteleme, “bugün git yarın gel!” kafasındaki tembel kamu görevlileri de birer atalet örneğidir. Özel sektörde ise atalet gösteren işgören gösterdiği durgun performansın sonucuna katlanır.
Atalet gösterenler işlerinde mazeret üretirler, sitemkardırlar, kötümserdirler, kaygı halleri yüksektir.
Umursamaz davranırlar.
Bu nedenle yaşama sevinçleri ve hayat enerjileri düşüktür.
İnsanlara başlarını kaldırmadan kaşlarını kaldırarak bakarlar.
Memlekette atalet örnekleri şöyle göze çarpıyor:
Kitap okumamak, spor ya da yürüyüş yapmamak, sevdiklerine yeterli zaman ayırmamak, olası afetlere önceden önlemler almamak ( Ne acıdır ki biz ilçemizde bunu çok acı yaşadık ama hala mantar gibi yapılan yapılara sadece bakıyoruz ) , tasarruf yapmamak, televizyona, internete, telefona kolik olmak, fazla kilolardan kurtulmamak, zaman israfı yapmak ve her önümüze konulanı kabul etmek atalet gösterenlere özgüdür.
Sonuç olarak ataletli davranmak tembellik, miskinlik, zaman israfı yapmaktır. Bu özellikler ise işi, hizmeti, ürün ve üretimi aksatan engellerdir.
Ataletsizlik ise çalışkanlık, üretmek, sevmek, paylaşmak, yenilenmek, aslına uygun olarak değişmektir.
